...fassjón strákar!

...stundum og bara stundum fara hlutirnir svo hræðilega aflaga.
Almennt séð set ég ekki út á útlit fólks, nema það sé almennilega ljótt. Og ég níðist ekki á fólki, nema það eigi það skilið!
Ég er góður strákur.
Ég er strákur sem fór í sund áðan!
Fyrir utan laugardalinn stóðu 3 fótboltastrákar, hver öðrum hnakkaðri. Þeir voru allir búnir að taka complete makeover í hnakkapakkann. Ljósar strípur, sprautubrúnka og viðbjóður. Það minnti mig á kvartanir vinkonu minnar sem býr í Japan, um að þar væru engir almennilegir karlmenn. Bara helvítis kellingakallar sem versluðu í kellingabúðum, m.ö.o. hnakkar!
Hnakkatískan á bara eftir að versna og við endum uppi með einhverja skelfingu eins og myndin sýnir.
Allavegana, þeir voru náttúrulega allir í símanum þegar ég gekk framhjá þeim og í búningsklefunum rakst ég á gömul og kunnugleg andlit.
Að vísu sá ég nýtt skilti sem vakti mikla kátínu hjá mér!
"Aðeins skal nota hárblásarann til að þurrka hár á höfði" (sjá eldri færslu)
Yndislegt.
...En.
Af sturtuferðinni eru engar sérstakar sögur og ég settist út í pott. Já, á "góða staðinn!" Skömmu síðar koma hnakkarnir ofaní og byrja eitthvað að spjalla.
Ég get svolifandisvariðfyrirþað að þeir voru að tala um hárgreiðslumanninn sinn. Hvað, hver, græddi á því að skipta um stofu, því hann tók þá fullt af kúnnum með sér því hann var svo góður hárgreiðslumaður. Auðvitað ætluðu þeir að versla á föstudaginn því þá voru væntanlegar nýjar vörur í Kringlunni.
Ég sem hélt að hnakkatískan væri bara útlitslegt element.
Áður en ég vissi af þá var ég kominn í fósturstellinguna og tár láku niður kinnarnar.

Finnst ykkur þetta í alvörunni svona smart?

Góðar stundir
Langi Sleði