veröldin í NÚna

Ég... ahhmm...
Er svo merkileg að ég get ekki orða bundist.
Fjölmiðlafárið út af þessum Asíu-hörmungum hefur mætt litlum skilningi Langa-Sleða, en miklum skilningi vina hans og væntanlega lesenda, þannig að Langi-Sleði ætlar ekki að tala um Asíufárið. Sem Langa-Sleða finnst: "... fjölmiðla og gervi-tilfinningaflóðið, er farið að skyggja á stærð flóðbylgjunnar". Eníweis. Fokkit. Ég nenni ekki að feikaða að ég keri...

Ég fékk mjög sérstaka hringingu í dag, sem fékk mig til að spekúlera í símasamskiptum:
hringjarinn í Notre dame: "hæ"
Langi-Sleði: "hæ hæ, gaman að heyra í þér, hvað segirðu gott?"
hringjarinn í Notre dame: "bara allt gott en þú?"
Langi-Sleði:"jú, svona ég er að njóta lífsins, en þú, segirðu einhverjar fréttir"
hringjarinn í Notre dame: "nei"
Langi-Sleði: "hmm"

Þögn

Langi-Sleði: "Ertu að keyra þig yfir um á vinnu? Kominn með drep í tærnar? Geturðu sagt mér eitthvað skemmtilegt?"

hringjarinn í Notre dame: "Nei"

Þögn

Restin af símtalinu fór í eittthvað fánýtt hjal um eitthvað "ég veit ekki hvað" til að eyða vandræðalegri situasjón, sem hringjarinn kom sér í með því að hringja, án tilgangs, án samræðuhugsunar, án nokkurs yfirleitt.

Segi ég um tilgang og þamba eitthvað ódýrt Chilískt rauðvín á laugardagskvöldi með Bonnie Prince Billy, tilgangur my ass!!!.

Fór að spekúlera heilmikið í því hvað símaþróunin síðastliðin ár hefur í raun haft mikið um það að segja hvað hraðinn í þjóðfélaginu hefur aukist.
Það er kannski ekki hægt að setja í svo mörg orð, sérstaklega ekki á seinni helmingi ódýrrar rauðvínsflösku, sem mun líklega dóminera fyrrihelming morgundagsins.
Æi það er allt gott, maður fær amk skilagjald einhverntímann í framtíðinni af öllum þessum glerjum.
góðar stundir
Langi-Sleði